Selly Emily Greene

Selly kafasını kaldırıdı ve denize baktı.Deniz kabarıktı ve kıyıya sert dalgalar bırakıyordu.Evleri denize baktığı için değişikliği fark ediyordu.Sonra gözü gökyüzüne takıldı.Dikkatle incelemeye başladı.Gökyüzü neredeyse denizle aynı renkteydi.Ama daha koyu ve karaydı.O kadar dalmıştıki ani çakan bir şimşekle kapıya doğru fırladı.

''...Odasında olmalı gerçekten bilmiyoruz lütfen bizi rahat bırakın!''

Teyzesinin sesi onu kapıya daha çok yaklaştırdı.Sonra boğuk bir kahkaha...

''Evet sizi bırakacağım.,bana hiç zorluk çıkarmadınız.'' Bir an duraksadı,sonra devam etti.

''Ama beni unutucaksınız!Ben buraya hiç gelmedim.''

Ardından eniştesinin sesi...

''Siz buraya hiç gelmediniz.''

Yine aynı kahkaha ve kapıya doğru yaklaşan bir hışırtı.Elena kapıdan uzaklaşıp balkona koştu.Dışardan kilitleyip odasına bakan pencereden görmesin diye eğildi.Eğildiği anda kapı hızla açıldı.Ve kırıldığını kanıtladığı bir ses çıkardı.

''burada olduğunu biliyorum,kokunu alabiliyorum.''

Selly'nin kalbi hızlı hızlı atmaya başladı.Korkudan ne yapacağını bilemiyordu.Çığlık atmak istiyordu.Ama bunun bir hata olduğunu anlamak için Elena'nın dahi olması gerekmiyordu.Onun yerine balkondan aşağıya baktı.Birinci katta olması tamamıyla bir şanstı.Eğer atlarsa ne olacağını düşündü.

''Kalıcı bir hasar olacağını sanmıyorum.''

Birden yüksek sesle konuştuğunu farketti ve ağzını kapattı.fısıltıyla konuşmuştu.Ama bunu duyabileceğine emindi.Kendisinin kokusunu alabiliyordu.Kulaklarıda son derece keskin olabilirdi,elbette.
Sonra biraz bekledikten sonra balkona yaklaşan hışırtıları fark etti ve düşünmeden büyük endişeyle kendini balkondan aşağıya fırlattı.Yere düştüğünde ayağa kalkıp herhangi bir yerine birşey olup olmadığını kontrol etti..Hiçbirşey yoktu.Sevinçle doldu.Sonra üzüntü...
Eşyaları yukarıda kalmıştı.Üzüntü bir kahkaya yarıda kaldı.Ve hızla kafasını yukarı daha demin atladığı balkona çevirdi.İğrenç bir şey yukardan ona bakıyordu.Yüzünde Selly'i sinir eden bir alay vardı.

''Beni çok uğraştırdın ama yinede başaramadın.''

Selly derin bir nefes aldı.Bir şey söyemesi gerektiğini biliyordu.

''Beni neden takip ediyorsun?''

Yine o çirkin ve tüyleri diken diken kahkasını attı.Selly kahkanın şiddetiyke sarsıldı.Yaratık bunu farketmiş olacak ki daha fark edilir bir kahkaha attı.

''sen olmaması gereken bir canlısın.''

Selly başını salladı..Ne çabuk kabullenmişti.Ağzını tam açmıştı ki yaratık balkona atladı ve Selly'nin üstüne çullandı.Sonra içinden gelen bir acı... Ve aniden yere yığıldı.Bayılmadan önce hatırladığı son şey ise hızla yaklaşan kanat sesi ve o dipsiz karanlıkta güneş gibi parlayan bir attı...

*****

Uyandığında midesinin acısını yok sayarak başından bekleyen kadına sordu.

''O şey neydi?''

Kadın gülümseyerek,

''Pegasus.''

Aklına gelen ikinci şeyi sordu.

''Ben nerdeyim?''

Kadın yine aynı gülümsemeyle,

''Melez Kampı'nda,kurtuldun.''

Selly son kez kadına baktı ve kendini huzurlu bir şekilde uykuya daldı.

************

Selly uyandığında yanında iki kişi vardı. Kızlardan biri,Selly'e



‘’günaydın.'' Dedi.


Selly kızlara,


‘’Sizlerde kimsiniz?’’ Diye sordu.


Kızlardan biri,


‘’Ben stella buda Annabeth.’’ Dedi.


Stella çok güzel bir kızdı.Annabeth’te güzeldi ancak Stella kadar değildi. Selly’nin Stella’ya büyülenmiş gibi bakması Annabeth’in hiç hoşuna gitmedi. Ve Selly’e ,


''Etrafı dolaşalım mı?’’ dedi.


Selly,


‘’Tabi, çok sevinirim.''

Birlikte dışarı çıktılar. Geçerken yarısı at yarısı insan olanlar vardı.Selly,


''Bunlar da kim?’’ Diye sordu.


Stella,


‘’Bunlar sentor.’’ Dedi.


Yoldan geçerken Selly,


‘’Bu erkekte kim?’’ Diye sordu. Annabeth,


‘’Bu Poseidon’nun çocuğu Percy Jackson.’’ Dedi ve duraksadı sonra devam etti,


''kısa sürede kahraman oldu,çok cesur biri .'' Dedi.


Selly'in uykusu gelmişti.ancak kimin çocuğu olduğu bilinmediği için yatacak bir yeri yoktu.Selly,Stella ve Annabeth'e


''ben nerde yatacağım?'' Diye sordu.

Arada sessizlik oluştu.daha sonra Annabeth,

''Benim kulübemde yatabilirsin,zaten fazla kardeşim yok.'' Dedi.

Stella'da bunu onayladı.birlikte Flora kulübesine gittiler.Çok güzel bir yerdi.Her yerde çiçeklerler vardı. Ve etraf gül kokuyordu.Flora Selly'e yatağını gösterdi.Selly herkeze,

''İyi geceler!'' Deyip yattı...